تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم ؟


شب از هجوم خیالت نمیبرد خوابم

تو چیستی که من از موج هرتبسم تو

بسان قایق سرگشته روی گردابم

تو در کدام سحر بر کدام اسب سپید؟

تو را کدام خدا؟

تو از کدام جهان؟

تو در کدام کرانه تو از کدام صدف؟

تو در کدام چمن همره کدام نسیم؟

تو از کدام سبو؟

من از کجا سر راه توآمدم ناگاه؟

چه کرد با دل من ان نگاه شیرین..آه

مدام پیش نگاهی مدام پیش نگاه

کدام نشاه دویده است از تو در تن من ؟

که ذره های وجودم تو را که میبینند

به رقص می آیند

سرود می خوانند

چه آرزوی محالی است زیستن با تو

مرا همین بگذارند یک سخن با تو

به من بگو که مرا از دهان شیر بگیر

به من بگو برو در دهان شیر بمیر

بگو برو جگر کوه قاف را بشکاف

ستاره ها راازآسمان بیاربه زیر

ترا به هرچه تو گوئی به دوستی سوگند

هرآنچه خواهی از من بخواه صبر مخواه

که صبر راه درازی به مرگ پیوسته ست

تو آرزوی بلندی و دست من کوتاه

تو دوردست امیدی و پای من خسته ست

همه وجود تو مهراست و جان من محروم

       چراغ چشم تو سبز است و راه من بسته ست